"มหาโนเนม พ่อทุกสถาบัน"

กลับมาทบทวน ตัวเราเองว่า เรากำลัง
งมงาย
งมน้ำ
งมโข่ง
หรือไม่..​  ?

ความศรัทธา ต่อพระพุทธศาสนา
ต่อพระพุทธเจ้า
ต่อพระธรรมคำสั่งสอน

ต่อวัดพระธรรมกาย
ต่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อ
ต่อพระสงฆ์

ยังดีอยู่ไหม..?

เคยอ่านในพระไตรปิฎก
เรื่องเหาะเหินเดินอากาศ  เรื่องฤทธิ์  อภิญญา
เรื่องนรก สวรรค์
มากมายเกินกว่าที่จะบอกว่า บังเอิญ เปรียบเทียบ

บทที่พระพุทธเจ้า ตรัสสอนบ่อยที่สุด ก็เป็นบทที่ว่าด้วย
อนุปุพพิกถา  ทาน  ศีล สวรรค์ โทษของกาม อานิสงส์การออกบวช

ตัวเราก็เชื่อมาตลอดว่า
ตายไปแล้วไม่สูญ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด ยังไม่สูญสลาย
ตายไป เอาบุญ เอาบาป ติดไป
เกิดใหม่แม้จำไม่ได้ ก็ยังมีกรรมเก่าติดไปส่งผล

เราก็เชื่อว่าตัวเรานี้ มีกาย กับ ใจ  
ใจ กับ กาย
เมื่อกายนี้ ทิ้งไว้ในโลก แล้ว
ใจก็ล่องลอยไปเกิด เอากรรมดี กรรมชั่วติดไป

เชื่อว่าการสร้างบารมีคือการสั่งสมกรรมดี
สั่งสมบุญกุศล
ข้ามภพ ข้ามชาติ
จนบารมีทั้งสามสิบทัศเต็มเปี่ยม

ระหว่างนั้น การตั้งความปรารถนาจะเป็นอะไรก็ตั้งกันไว้ในใจ
มีความอยากเป็นพระพุทธเจ้า ก็เรียกว่าเป็นพระโพธิสัตว์
อยากเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า
อยากเป็นเพียง อสีติมหาสาวก
อยากเป็นพระอรหันต์สาวก

แล้วก็สั่งสมบ่มบารมีไปเป็นสิ่งที่ตั้งใจไว้


ก็เชื่ออย่างนี้มาตลอด
ส่วนว่าจะเรียกตัวเราว่า เถรวาท มหานิกาย ธรรมยุติ มหายาน
เราจะเชื่อแบบไหน มันจะเกี่ยวกับการเรียกขานไหม

จะเรียกว่า เถรวาท หรือ มหายาน
จะเรียกว่า มหานิกาย หรือ ธรรมยุติ

มันก็แล้วแต่ เราจะไปบวช เราจะไปเข้าวัดที่ไหน
วัดที่สังกัดอยู่กับส่วนกลาง สังกัดอยู่กับใคร

อยู่ๆ เอาเรื่องความเชื่อ กับเรื่องสังกัด มาทำให้เป็นเรื่องเดียวกัน
เป็นเรื่องที่ให้คน ปวดหัว
เพื่อจะได้เอามาทำลายทำร้ายกัน

เหมือนการเป็นนักเรียนอาชีวะ แค่ใส่หัวเข็มขัดคนละสถาบัน
ก็จะยุให้ตีกัน
ทะเลาะกัน แบบไร้เหตุผล

จบออกมา ก็ต้องไปทำงานด้วยกัน สร้างบ้านสร้างโรงงาน
มันใช้ช่างเดียว ทำไม่ได้ มันต้องรวมเอาทุกช่างไปทำ

แล้วจะทะเลาะกันทำไม

ชาวพุทธยิ่งกว่านั้น เจอกันตลอดสังสารวัฏ อีกยาวนาน
จะทะเลาะกันเพื่อ ?

เห็นพระภิกษุครองผ้ากาสาวพัสตร์  จบปธ ๙  ออกมายกตนข่มท่าน
เขียนหนังสือเพื่อเป้าหมายชำระพระศาสนาให้สะอาด

แต่แค่แย้มๆ ออกมา ก็ว่าร้าย ใส่สี ตีไข่
การมาของข้อมูล ก็แค่ได้ยินได้ฟัง

หยุด ม้าที่ริมผา เถอะ จะสร้างกรรม ก่อเวรกันไปเพื่อ..?

ต่างคนก็ต่างสั่งสมบ่มบารมีไป
การทำลายล้าง หักหาญว่าร้าย ไม่ใช่การสร้างบารมี

การยกเรื่องที่อยู่ไกลสุดขอบจักรวาล มานั่งทะเลาะกันว่ามันเป็นอะไร ที่ๆ เราจะไปกัน

มันเป็นแค่ที่ว่างเปล่า ต้องว่างเปล่าเท่านั้น ถึงจะถึง
หรือ ว่างเฉพาะกิเลส จากใจ แล้วใจเราก็ไปถึง
เหลือใจที่สะอาดสุดๆ

เหลือ ไม่ เหลือ  ช่างมันประไร

ขอให้ไปถึงเถอะ

เหมือนมานั่งเถียงกันว่า มนุษย์ต่างดาวหน้าตาอย่างไง ชอบกินอะไร
เอาไว้เจอตัวแล้วจะมาบอกละกัน

อย่างไร เราก็ต้องร่วมมือกันสร้างสังคมนี้ให้มีความสะอาดบริสุทธิ์ไปด้วยกัน
อย่าทำตัวอย่างเด็กต่างสถานบัน มาตีกันเป็นเด็กๆ อยู่

มาช่วยกันเถอะท่าน

ไม่อยากไปนั่งลบสีที่ พ่นไว้ตามกำแพงว่า
"มหาโนเนม พ่อทุกสถาบัน"


วิ. 19 กย 59